Resultaat 121–129 van de 129 resultaten wordt getoond
S. van der Aa, M.S. Groenhuijsen, A. Pemberton
Beschermingsbevelen en mediation kunnen voor slachtoffers van groot belang zijn. Het Nederlandse rechtssysteem biedt slachtoffers verschillende opties om van deze middelen gebruik te maken. Naast het straf(proces)recht kan bijvoorbeeld ook het privaatrecht van betekenis zijn; beide rechtsgebieden bieden de mogelijkheid om een beschermingsbevel op te leggen of om mediation toe te passen. Het doel van deze bijdrage is te bezien wat strafrechtbeoefenaars op dit terrein kunnen leren van hun privaatrechtelijke vakbroeders.
Bijzonder nummer | Privatisering van het strafrecht | Overigjuli 2013AA20130546
G. de Jonge
Wie in de buurt van een rechtbank, gevangenis of jeugdinrichting woont kan regelmatig witte busjes met het neutrale opschrift 'Dienst Vervoer en Ondersteuning' voorbij zien komen. Het zijn 'boevenwagens', waarin Justitie discreet van hun vrijheid beroofde personen vervoert. Ook zij hebben recht op bescherming van hun persoonlijke levenssfeer, iets dat niet altijd het geval is geweest.
Opinie | Amuseseptember 2012AA20120600
M. Haveman, L. van Lent
Het wetsvoorstel dat in dit artikel wordt besproken, beoogt een nieuwe grond voor voorlopige hechtenis te introduceren in het Wetboek van Strafvordering. De voorgenomen toepassing van het snelrecht moet bij verdenking van specifieke misdrijven gepleegd tijdens evenementen en in het uitgaansleven grond worden voor de toepassing van voorlopige hechtenis. Het wetsvoorstel is juridisch niet houdbaar, aangezien het in strijd is met het Nederlandse wettelijke stelsel van voorlopige hechtenis en met artikel 5 EVRM. Zo wordt de rechter de bevoegdheid onthouden om een belangenafweging te maken voorafgaand aan zijn beslissing tot inbewaringstelling. Nu het enige doel van de voorgestelde grond voor voorlopige hechtenis lijkt te zijn om te zorgen dat een verdachte vastzit tot aan de snelrechtzitting, is het voorstel in strijd met de onschuldpresumptie.
Verdieping | Verdiepend artikelfebruari 2012AA20120094
F. de Jong
Dertig jaar geleden overleed de Franse filosoof en geschiedkundige Michel Foucault. Zijn naam is onlosmakelijk met het begrip ‘kritiek’ verbonden. Niet heel lang na zijn heengaan, doofde ook het vuur van de ‘kritische’ strafrechtswetenschap, althans binnen Nederland, goeddeels uit. Dat hoeft geen grote verwondering te wekken, nu de denkbeelden van Foucault intussen sterk aan populariteit hebben ingeboet, zelfs ook wel zijn verguisd. Hieronder wil ik bepleiten dat de huidige tijd sterk verlegen zit om een nieuwe kritische benadering in de strafrechtswetenschap.
Opinie | Amuseseptember 2014AA20140598
C. Kelk
Column over vrouwen in de criminaliteit.
Opinie | Columnjuni 2010AA20100413
J.A.A.C. Claessen
Een gevangenisstraf duurt in Nederland minimaal één dag en maximaal een leven lang. Deze beide uiteinden van de detentieduur zou Jacques Claessen graag veranderd zien, zo legt hij uit in deze bijdrage op de Blauwe Pagina’s ‘Liever kwijt dan rijk’.
Blauwe pagina's | Liever kwijt dan rijkmei 2023AA20230316
F.M.J.A. Imkamp
Dit boek schetst de praktijk van de werkstraf vanuit de optiek van begeleiders en contactpersonen bij non profitinstellingen die deel uitmaken van het projectenbestand van de Stichting Reclassering Nederland en de Raad voor de Kinderbescherming.
9789069164366 - 20-07-2002
M. Kessler
De Wet tot wijziging van het Wetboek van Strafrecht en de Wegenverkeerswet 1994 in verband met de herijking van een aantal wettelijke strafmaxima (Stb. 2006, 11) brengt met ingang van 1 februari 2006 een groot aantal wijzigingen met zich in de Nederlandse strafwetgeving. De belangrijkste wijzigingen worden in deze bijdrage op een rij gezet. Daaraan voorafgaand een enkele opmerking over de geschiedenis van de totstandkoming van deze wet.
Annotaties en wetgeving | Wetgevingmaart 2006AA20060213
M. Moerings
Auteur van dit artikel geeft zijn mening over de Penitentiaire beginselenwet, waarbij hij stelt dat deze wet nauwelijks iets nieuws biedt. Het zou meer een verzameling zijn van de huidige praktijk.
Annotaties en wetgeving | Wetgevingapril 1999AA19990269
Wie in de buurt van een rechtbank, gevangenis of jeugdinrichting woont kan regelmatig witte busjes met het neutrale opschrift 'Dienst Vervoer en Ondersteuning' voorbij zien komen. Het zijn 'boevenwagens', waarin Justitie discreet van hun vrijheid beroofde personen vervoert. Ook zij hebben recht op bescherming van hun persoonlijke levenssfeer, iets dat niet altijd het geval is geweest. 
Het wetsvoorstel dat in dit artikel wordt besproken, beoogt een nieuwe grond voor voorlopige hechtenis te introduceren in het Wetboek van Strafvordering. De voorgenomen toepassing van het snelrecht moet bij verdenking van specifieke misdrijven gepleegd tijdens evenementen en in het uitgaansleven grond worden voor de toepassing van voorlopige hechtenis. Het wetsvoorstel is juridisch niet houdbaar, aangezien het in strijd is met het Nederlandse wettelijke stelsel van voorlopige hechtenis en met artikel 5 EVRM. Zo wordt de rechter de bevoegdheid onthouden om een belangenafweging te maken voorafgaand aan zijn beslissing tot inbewaringstelling. Nu het enige doel van de voorgestelde grond voor voorlopige hechtenis lijkt te zijn om te zorgen dat een verdachte vastzit tot aan de snelrechtzitting, is het voorstel in strijd met de onschuldpresumptie. 
Dertig jaar geleden overleed de Franse filosoof en geschiedkundige Michel Foucault. Zijn naam is onlosmakelijk met het begrip ‘kritiek’ verbonden. Niet heel lang na zijn heengaan, doofde ook het vuur van de ‘kritische’ strafrechtswetenschap, althans binnen Nederland, goeddeels uit. Dat hoeft geen grote verwondering te wekken, nu de denkbeelden van Foucault intussen sterk aan populariteit hebben ingeboet, zelfs ook wel zijn verguisd. Hieronder wil ik bepleiten dat de huidige tijd sterk verlegen zit om een nieuwe kritische benadering in de strafrechtswetenschap. 
