Resultaat 1–12 van de 129 resultaten wordt getoond
R.S.B. Kool
Dat het slachtoffer belang heeft bij de strafrechtelijke afdoening wordt breed gedragen. De afgelopen jaren is diens processuele positie fors uitgebouwd. Maar participatie smaakt naar meer, voorgesteld is om het slachtoffer inspraak te geven op de straftoemeting. Daarmee lijken de grenzen van wat aan slachtofferparticipatie mogelijk is binnen een éénfaseproces bereikt. Op naar een tweefasenproces, of toch maar niet?
Bijzonder nummer | Privatisering van het strafrecht | Overigjuli 2013AA20130598
M. Verdickt
Rechters hebben de vrijheid om factoren zoals schuldbesef, berouw en spijtbetuigingen mee te nemen in hun straftoemetingsbeslissing. Het is onduidelijk of ze dit in de praktijk ook doen. Eerdere onderzoeken leidden tot tegenstrijdige bevindingen. Uit eigen verricht onderzoek (systematische rechtspraakanalyse) blijkt dat rechters in de meervoudige kamers deze factoren, samen met andere factoren, wel degelijk soms in aanmerking nemen bij de straftoemeting.
Verdieping | Studentartikeljuni 2023AA20230401
M.B. Schuilenburg
Foto’s van hooligans en overvallers zijn te zien op beeldschermen in de stad. De beelden moeten helpen deze personen op te sporen. Marc Schuilenburg beschrijft waarom deze maatregel deel uitmaakt van een proces van securitisering. In dit proces worden steeds meer gebieden gedefinieerd vanuit het begrip veiligheid en veiligheidstechnieken ook op steeds ruimere schaal toegepast. Daarbij vraagt hij zich af of het tonen van verdachte personen op beeldschermen het onveiligheidsgevoel onder burgers juist vergroot.
Opinie | Opiniërend artikeldecember 2012AA20120919
P.M. Schuyt
Alhoewel in een penitentiaire inrichting het gebruik van moderne communicatiemiddelen uiteraard aan banden is gelegd, wordt ook daar inmiddels steeds vaker gebruikgemaakt van smartphones of tablets. Zo kunnen gedetineerden bijvoorbeeld via een speciale app communiceren met hun advocaat. Maar hier kleven zowel praktische als juridische problemen aan.
Opinie | Amusejuni 2019AA20190430
C. Kelk, A. van Vliet
Beantwoording van een rechtsvraag op het gebied van het detentierecht waarbij op een aantal praktische vragen, zoals de uitleg van het detentiereglement en het feit dat er sprake is van een buitenlandse gevangene, in de vorm van een pleidooi antwoord dient te worden gegeven.
Perspectief | Rechtsvraagnovember 1991AA19911033
M. Klompers, M.H.J. van Rest
Op dit moment zitten 2530 Nederlanders in een buitenlandse cel. Van alle gedetineerde Nederlanders in het buitenland, bevinden zich er ongeveer 1600 in Europa. Daarnaast zitten tamelijk veel Nederlanders in Latijns-Amerika gevangen, bijna allemaal voor drugsgerelateerde delicten. Nederlandse gedetineerden in het buitenland verkeren in veel gevallen in slechte omstandigheden. Daarnaast hebben zij te maken met cultuur-, rechts- en natuurlijk taalverschillen. Wat kan het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken voor deze gedetineerden betekenen? Om deze vraag te beantwoorden hebben redacteuren Maartje Klompers en Marjolein van Rest gesproken met Tessa Martens, clusterhoofd Consulaire Zaken op het ministerie van Buitenlandse Zaken.
Verdieping | Interviewjanuari 2011AA20110059
H. van der Veer-Van der Weijden
Een drugvrije behandelgevangenis waar drugverslaafde gedetineerden het restant van hun straf uitzitten en kunnen werken aan een drugvrij bestaan verdient een kans. Het is een redelijke oplossing voor de problemen die mede door de uitvoering van de beleidsnota Werkzame Detentie dreigen te ontstaan. Arbeid en een sterke versobering van het gevangenisbestaan vormen de kern van deze nota. Slechts een klein aantal van de verslaafde gedetineerden komt in aanmerking voor bijzondere bejegening. Minister Sorgdrager heeft het plan voor de drugvrije behandelgevangenis voorlopig in de ijskast gelegd omdat ze eerst de effectiviteit van het huidige beleid wil afwachten voordat verdere stappen worden genomen. Hierdoor worden de gerechtvaardigde belangen van een grote groep zorgbehoevende verslaafde gedetineerden geschaad. Zozeer geschaad, dat de vraag zich aandient of de overheid wel voldoet aan haar zorgplicht.
Verdieping | Studentartikeldecember 1995AA19950924
A. Peters
Frequente geven regelmatig aanleiding tot berichten in de media over de Extra Beveiligde Inrichting (EBI's). Getracht wordt een overzicht te geven van het beleid van het ministerie van Justitie te dien aanzien; te weten nieuwe bouwkundige en technische voorzieningen en aanscherping van het totale regime binnen de EBI's. Gewezen wordt op de mogelijke consequenties van dit overheidsbeleid.
Verdieping | Studentartikelfebruari 1994AA19940072
M.F.J. Haak, J. Struycken
Redactioneel artikel waarin wordt ingegaan op de destijds bijzondere plannen van de minister van Justitie om eerder tot kwijtschelding van straf over te gaan bij goed gedrag door delinquenten. De redacteuren gaan dieper op dit voorstel in en analyseren de gevolgen voor onder meer de strafoplegging door de rechter.
Opinie | Redactioneelnovember 1994AA19940715
L.E. van Oploo
Geestelijke verzorging tijdens de tenuitvoerlegging van sancties krijgt vorm door middel van begeleiding bij het belijden en beleven van godsdienst of levensovertuiging. In deze bijdrage wordt verkend of de menselijke geest gedurende een periode van detentie niet op méér gebieden verzorging verdient en, indien dat zo is, op welke manier dat juridisch gestalte zou kunnen krijgen.
Rode draad | Recht & Geestdecember 2021AA20211128
M.J. Borgers
Gelijkheid in bestraffing is een lang gekoesterd ideaal in het Nederlandse strafrecht. Dankzij de inspanningen van het Openbaar Ministerie en de zittende magistratuur zijn er verschillende instrumenten ontwikkeld die gericht zijn op het verwezenlijken van (meer) consistentie in de strafopleg-ging. Recent onderzoek stemt tot vreugde n somberheid. De initiatieven die de zittende magistratuur heeft ontplooid, lijken deels hun vruchten af te werpen. Tegelijkertijd staan triviale zaken de realisatie van gelijkheid in bestraffing in de weg. Een verdere cultuuromslag en een aanpassing van de werkprocessen zijn gendiceerd.
Verdieping | Verdiepend artikelmei 2006AA20060341
P.J. van der Flier
Dit artikel bespreekt in hoofdlijnen de nieuwe dingen van de Wet bijzondere opneming in psychiatrische ziekenhuizen.
Annotaties en wetgeving | Wetgevingjuli 2006AA20060530
Dat het slachtoffer belang heeft bij de strafrechtelijke afdoening wordt breed gedragen. De afgelopen jaren is diens processuele positie fors uitgebouwd. Maar participatie smaakt naar meer, voorgesteld is om het slachtoffer inspraak te geven op de straftoemeting. Daarmee lijken de grenzen van wat aan slachtofferparticipatie mogelijk is binnen een éénfaseproces bereikt. Op naar een tweefasenproces, of toch maar niet? 
Rechters hebben de vrijheid om factoren zoals schuldbesef, berouw en spijtbetuigingen mee te nemen in hun straftoemetingsbeslissing. Het is onduidelijk of ze dit in de praktijk ook doen. Eerdere onderzoeken leidden tot tegenstrijdige bevindingen. Uit eigen verricht onderzoek (systematische rechtspraakanalyse) blijkt dat rechters in de meervoudige kamers deze factoren, samen met andere factoren, wel degelijk soms in aanmerking nemen bij de straftoemeting. 
Foto’s van hooligans en overvallers zijn te zien op beeldschermen in de stad. De beelden moeten helpen deze personen op te sporen. Marc Schuilenburg beschrijft waarom deze maatregel deel uitmaakt van een proces van securitisering. In dit proces worden steeds meer gebieden gedefinieerd vanuit het begrip veiligheid en veiligheidstechnieken ook op steeds ruimere schaal toegepast. Daarbij vraagt hij zich af of het tonen van verdachte personen op beeldschermen het onveiligheidsgevoel onder burgers juist vergroot. 
Alhoewel in een penitentiaire inrichting het gebruik van moderne communicatiemiddelen uiteraard aan banden is gelegd, wordt ook daar inmiddels steeds vaker gebruikgemaakt van smartphones of tablets. Zo kunnen gedetineerden bijvoorbeeld via een speciale app communiceren met hun advocaat. Maar hier kleven zowel praktische als juridische problemen aan. 
Op dit moment zitten 2530 Nederlanders in een buitenlandse cel. Van alle gedetineerde Nederlanders in het buitenland, bevinden zich er ongeveer 1600 in Europa. Daarnaast zitten tamelijk veel Nederlanders in Latijns-Amerika gevangen, bijna allemaal voor drugsgerelateerde delicten. Nederlandse gedetineerden in het buitenland verkeren in veel gevallen in slechte omstandigheden. Daarnaast hebben zij te maken met cultuur-, rechts- en natuurlijk taalverschillen. Wat kan het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken voor deze gedetineerden betekenen? Om deze vraag te beantwoorden hebben redacteuren Maartje Klompers en Marjolein van Rest gesproken met Tessa Martens, clusterhoofd Consulaire Zaken op het ministerie van Buitenlandse Zaken. 
