Levenskunst als basis voor zorg voor ouderen

Wat ouderen verbindt is dat zij op een eigen manier ‘in de tijd’ staan en dat hun leven daarvan de sporen draagt, zowel in hun lichamelijke als in hun geestelijke constitutie. De prominente betekenis van het verleden betekent niet dat heden en toekomst minder tellen. Integendeel. Ook voor de meest vitale oudere die nog ‘van alles wil’ brengt ouder worden een nieuwe verhouding tot het heden en de toekomst met zich mee. Een belangrijke vraag voor hen is dus wat die ‘tekenen van de tijd’ voor hun verdere leven betekenen en hoe zij verwerkt kunnen worden met het oog op de toekomst. Het is dit gemeenschappelijke gegeven van de levensfase dat tot uitgangspunt wordt genomen in deze ethische reflectie op ouder worden.