Toont alle 3 resultaten
M.M.E. Antic
Op 22 juni 2011 heeft de Tweede Kamer het wetsvoorstel tot wijziging van de Telecommunicatiewet aangenomen. Een van de onderdelen daarvan betreft een nieuwe (strengere) regelgeving voor het gebruik van cookies. De regeling komt voort uit de gewijzigde e-Privacyrichtlijn. Dit artikel gaat niet over het nut of (on)wenselijkheid van het gebruik van cookies, maar over het nut en (on)wenselijkheid van het aangenomen wetsvoorstel. In het artikel wordt de oorsprong en ratio van de regeling behandeld, en wordt dieper ingegaan op het Nederlandse wetsvoorstel. De conclusie is dat de Nederlandse cookieregeling strenger is dan de gewijzigde e-Privacyrichtlijn voorschrijft, juridisch-inhoudelijk gebreken vertoont, en bovendien zijn doel voorbij schiet.
Opinie | Opiniërend artikelfebruari 2012AA20120103
A. Berlee
Op verschillende plaatsen in het Burgerlijk Wetboek wordt gesproken over ‘de openbare registers’ zonder dat duidelijk is wat de definitie daarvan is. Duidelijkheid hierover is van belang omdat deze registers, die veelal vol staan met persoonsgegevens, lange tijd volledig waren uitgezonderd van het gegevensbeschermingsrecht, immers ze waren ‘openbaar’. Waarom was dat zo, en is dat anders onder de AVG? In deze bijdrage wordt aan de hand van een zoektocht naar een (eenduidige) definitie van het begrip ‘openbare registers’ in het Burgerlijk Wetboek en het gegevensbeschermingsrecht de positie van deze registers in het privacyrecht besproken.
Literatuur | Proefschriftbijdragenovember 2018AA20180954
C. Spierings
Voordat een website cookies mag gebruiken, moet de gebruiker geïnformeerd worden en moet hij zijn toestemming verlenen. Deze eisen dienen ter bescherming van de privacy van de gebruiker en worden gehandhaafd door de Autoriteit Consument & Markt. Het verlenen van toestemming is echter ook een privaatrechtelijke eenzijdige rechtshandeling. In deze bijdrage gaat de auteur in op de privaatrechtelijke aspecten van toestemming voor het gebruik van cookies.
Literatuur | Proefschriftbijdrageseptember 2016AA20160683
Op 22 juni 2011 heeft de Tweede Kamer het wetsvoorstel tot wijziging van de Telecommunicatiewet aangenomen. Een van de onderdelen daarvan betreft een nieuwe (strengere) regelgeving voor het gebruik van cookies. De regeling komt voort uit de gewijzigde e-Privacyrichtlijn. Dit artikel gaat niet over het nut of (on)wenselijkheid van het gebruik van cookies, maar over het nut en (on)wenselijkheid van het aangenomen wetsvoorstel. In het artikel wordt de oorsprong en ratio van de regeling behandeld, en wordt dieper ingegaan op het Nederlandse wetsvoorstel. De conclusie is dat de Nederlandse cookieregeling strenger is dan de gewijzigde e-Privacyrichtlijn voorschrijft, juridisch-inhoudelijk gebreken vertoont, en bovendien zijn doel voorbij schiet. 
