Toont alle 2 resultaten
L.S.A. Trapman
Het debat over de financiering van politieke partijen richt zich de laatste jaren met name op de donaties die partijen ontvangen. Partijen verzinnen echter inventieve manieren om met het ontplooien van commerciële activiteiten voor aanvullende inkomsten te zorgen. Deze bron van inkomsten is, zowel in de juridische literatuur als bij de totstandkoming van financieringsregels voor politieke partijen, vooralsnog onderbelicht gebleven. Deze bijdrage beschrijft de voor- en nadelen van inkomsten uit commerciële activiteiten en bepleit dat de huidige regelgeving daaromtrent aanpassing behoeft.
Verdieping | Verdiepend artikeljuni 2024AA20240509
J.L.W. Broeksteeg, D.A.L. Dirksen
Grensoverschrijdend gedrag door parlementariërs haalt steeds vaker de publiciteit. Opvallend genoeg kent de gedragscode voor de Tweede Kamer hierover geen duidelijke regels. Recente gebeurtenissen, zoals het (vermeende) wangedrag van oud-Kamervoorzitter Arib en Volt-Kamerlid Gündogan in combinatie met het recentelijk verschenen rapport Kracht zonder tegenkracht, roepen de vraag op welke – preventieve en correctieve – regels omtrent wangedrag door parlementariërs wenselijk zijn. Hierbij onderzoeken wij in hoeverre de uitgebreide Britse regelgeving en procedure hiervoor wellicht inspiratie kunnen bieden voor een Nederlandse regeling.
Verdieping | Verdiepend artikeljuni 2023AA20230423
Het debat over de financiering van politieke partijen richt zich de laatste jaren met name op de donaties die partijen ontvangen. Partijen verzinnen echter inventieve manieren om met het ontplooien van commerciële activiteiten voor aanvullende inkomsten te zorgen. Deze bron van inkomsten is, zowel in de juridische literatuur als bij de totstandkoming van financieringsregels voor politieke partijen, vooralsnog onderbelicht gebleven. Deze bijdrage beschrijft de voor- en nadelen van inkomsten uit commerciële activiteiten en bepleit dat de huidige regelgeving daaromtrent aanpassing behoeft.
Grensoverschrijdend gedrag door parlementariërs haalt steeds vaker de publiciteit. Opvallend genoeg kent de gedragscode voor de Tweede Kamer hierover geen duidelijke regels. Recente gebeurtenissen, zoals het (vermeende) wangedrag van oud-Kamervoorzitter Arib en Volt-Kamerlid Gündogan in combinatie met het recentelijk verschenen rapport Kracht zonder tegenkracht, roepen de vraag op welke – preventieve en correctieve – regels omtrent wangedrag door parlementariërs wenselijk zijn. Hierbij onderzoeken wij in hoeverre de uitgebreide Britse regelgeving en procedure hiervoor wellicht inspiratie kunnen bieden voor een Nederlandse regeling. 
