Rechters zijn kenniswerkers bij uitstek. Rechters hebben kennis nodig om hun primaire taak – rechtspreken – goed uit te kunnen voeren, maar kennis is tegelijkertijd ook belangrijk voor de prestaties van de rechterlijke organisatie als geheel. De vraag is wat het ‘managen’ van kennis (en informatie) in deze context precies inhoudt en welke valkuilen en succesfactoren er in het kader van collegiale kennisuitwisseling benoemd kunnen worden.