Toont alle 3 resultaten
maart 1994
A. Soeteman
G.J.A. Geertjes
Een belangrijk deel van de Nederlandse Grondwet is gedurende de afgelopen honderdvijftig jaar opvallend onveranderd gebleven: de grondwetgever heeft een groot aantal van de nog altijd geldende regels omtrent de verhoudingen binnen en tussen regering en parlement al in 1848 vastgelegd. Na die periode vinden echter belangrijke veranderingen plaats: de Nederlandse constitutie democratiseert, het kiesstelsel verandert en politieke partijen worden steeds belangrijker. Politiek gaat daardoor steeds meer draaien om de verdeling van macht, terwijl de grondwettelijke regels daarop maar in beperkte mate zijn afgestemd. Mede dankzij conventies, ongeschreven regels die (de ambten van) regering en parlement binden, blijft de Nederlandse Grondwet toch bij de tijd. In deze bijdrage wordt besproken hoe dit eigenlijk mogelijk is.
Rode draad | Grenzeloze Grondwettenapril 2022AA20220315
J.C. Hage, H.D.S. van der Kaaij
In dit artikel geven Hester van der Kaaij en Jaap Hage een begin van een algemene theorie over rechtshandelingen. Zij willen laten zien dat het bezien van rechtshandelingen als een speciaal soort taalhandelingen het inzicht kan vergroten in de aard van rechtshandelingen in het algemeen. Daartoe gaan zij eerst iets dieper in op de algemene theorie met betrekking tot taalhandelingen, om vervolgens parallellen te trekken met rechtshandelingen zoals deze traditioneel in het recht worden beschouwd. Ten slotte gaan ze kort in op één van de implicaties voor het recht van de opvatting dat rechtshandelingen taalhandelingen zijn.
Verdieping | Verdiepend artikeloktober 2012AA20120712
In dit artikel geven Hester van der Kaaij en Jaap Hage een begin van een algemene theorie over rechtshandelingen. Zij willen laten zien dat het bezien van rechtshandelingen als een speciaal soort taalhandelingen het inzicht kan vergroten in de aard van rechtshandelingen in het algemeen. Daartoe gaan zij eerst iets dieper in op de algemene theorie met betrekking tot taalhandelingen, om vervolgens parallellen te trekken met rechtshandelingen zoals deze traditioneel in het recht worden beschouwd. Ten slotte gaan ze kort in op één van de implicaties voor het recht van de opvatting dat rechtshandelingen taalhandelingen zijn. 
