Toont alle 6 resultaten
R.J.B. Schutgens, E.G.A. van der Werf
Annotaties en wetgeving | Annotatienovember 2017AA20170928
A.G. Castermans
Artikel 6:230u BW is op 13 juni 2014 in werking getreden. Zij vraagt om twee redenen de aandacht. Ten eerste geeft zij uiting aan het draagkrachtbeginsel in het contractenrecht. De vraag is hoe bijzonder dat is. Ten tweede verbiedt zij de handelaar een aanbod te doen aan een consument die dreigt boven zijn stand te gaan leven; de vraag is op straffe waarvan. Beide vragen houdt Alex Geert Castermans tegen het licht. Hij sluit af met enige uitlegkwesties.
Blauwe pagina's | Bijzondere bepalingen | Verdiepingseptember 2016AA20160576
L.K.L. Tjon Soei Len
Sweatshops – fabrieken gekenmerkt door lage lonen, lange werkdagen, onvoorspelbare werktijden, onbetaalde overuren en een ongezonde en gevaarlijke werkomgeving – zijn onderwerp van morele verontwaardiging. Bedrijven die producten in sweatshops laten produceren, worden scherp bekritiseerd. Winst maken ten koste van anderen die al slecht af zijn is onacceptabel, zo is de gedachte. Maar is een consumentenaankoop van een sweatshop-product eigenlijk wel normaal, acceptabel marktgedrag? En hoe zou het contractenrecht dergelijke consumentenkoopovereenkomsten moeten beoordelen?
Literatuur | Proefschriftbijdragemaart 2014AA20140224
S.S.Y. Engelen
Geheimhoudingsbedingen zijn in beginsel rechtsgeldige bedingen, maar in sommige gevallen kan daaraan worden getwijfeld. Bijvoorbeeld in het geval van een in een medische vaststellingsovereenkomst opgenomen geheimhoudingsbeding, ook wel zwijgcontract genoemd. In deze bijdrage wordt onderzocht of een dergelijk beding nietig of vernietigbaar is op grond van artikel 3:40 BW, dan wel op grond van artikel 6:248 lid 2 BW buiten toepassing dient te worden gelaten.
Verdieping | Verdiepend artikeljanuari 2020AA20200049
J.E. Jansen
Jelle Jansen onderzoekt in deze column de (on)mogelijkheden tot revindicatie na een verboden prestatie.
Opinie | Columnnovember 2014AA20140824
T. Jonkers
In dit artikel bespreek ik de mogelijkheid voor de partijen bij een nietige overeenkomst om een vordering uit onverschuldigde betaling in te stellen. Het lijkt billijk om de vordering af te wijzen van iemand die in strijd met de goede zeden heeft gehandeld. Toch concludeer ik dat een dergelijke weigering niet tot billijke resultaten leidt en dat beter kan worden uitgegaan van de onverkorte toekenning van terugvordering.
Verdieping | Verdiepend artikelmei 2023AA20230337
Artikel 6:230u BW is op 13 juni 2014 in werking getreden. Zij vraagt om twee redenen de aandacht. Ten eerste geeft zij uiting aan het draagkrachtbeginsel in het contractenrecht. De vraag is hoe bijzonder dat is. Ten tweede verbiedt zij de handelaar een aanbod te doen aan een consument die dreigt boven zijn stand te gaan leven; de vraag is op straffe waarvan. Beide vragen houdt Alex Geert Castermans tegen het licht. Hij sluit af met enige uitlegkwesties. 
Sweatshops – fabrieken gekenmerkt door lage lonen, lange werkdagen, onvoorspelbare werktijden, onbetaalde overuren en een ongezonde en gevaarlijke werkomgeving – zijn onderwerp van morele verontwaardiging. Bedrijven die producten in sweatshops laten produceren, worden scherp bekritiseerd. Winst maken ten koste van anderen die al slecht af zijn is onacceptabel, zo is de gedachte. Maar is een consumentenaankoop van een sweatshop-product eigenlijk wel normaal, acceptabel marktgedrag? En hoe zou het contractenrecht dergelijke consumentenkoopovereenkomsten moeten beoordelen? 
Geheimhoudingsbedingen zijn in beginsel rechtsgeldige bedingen, maar in sommige gevallen kan daaraan worden getwijfeld. Bijvoorbeeld in het geval van een in een medische vaststellingsovereenkomst opgenomen geheimhoudingsbeding, ook wel zwijgcontract genoemd. In deze bijdrage wordt onderzocht of een dergelijk beding nietig of vernietigbaar is op grond van artikel 3:40 BW, dan wel op grond van artikel 6:248 lid 2 BW buiten toepassing dient te worden gelaten. 
In dit artikel bespreek ik de mogelijkheid voor de partijen bij een nietige overeenkomst om een vordering uit onverschuldigde betaling in te stellen. Het lijkt billijk om de vordering af te wijzen van iemand die in strijd met de goede zeden heeft gehandeld. Toch concludeer ik dat een dergelijke weigering niet tot billijke resultaten leidt en dat beter kan worden uitgegaan van de onverkorte toekenning van terugvordering. 
